Menu
Door een te sterke nadruk op individuele verantwoordelijkheid van burgers was er in het afgelopen decennium onvoldoende aandacht voor de grenzen aan hun denk- en doen-vermogen. Daarom adviseren wij om in beleid en uitvoering een meer realistisch perspectief op burgers te hanteren.
De Wetenschappelijke Raad voor Regeringsbeleid (13 november 2020)
Het jaar 2020 was een jaar waarin alles anders verliep dan gepland én waar veel hetzelfde bleef… Daar waar wij altijd de nabijheid zoeken, werden wij gedwongen afstand te houden en transformeerde wij naar een nieuwe digitale nabijheid. Daar waar wij inzetten op overzicht krijgen en het ondersteunen van zelfregie, bleek het verkrijgen van informatie complexer dan normaal. Het thuiswerken bemoeilijkte de interne en externe samenwerking en afstemming. De knelpunten waar inwoners van Utrecht en Zeist ondersteuning bij nodig hadden bleef nagenoeg gelijk. Er kwam ook een lichtpuntje: er kwam publiekelijk meer aandacht voor psychische kwetsbaarheid, eenzaamheid en beperkte digitale vaardigheden van bepaalde groepen mensen.
De pandemie vormden ook voor onze medewerkers een grote uitdaging! Thuiswerken met kinderen, spreekuren niet meer kunnen houden in de buurthuizen, hoog ziekteverzuim en het wennen aan het ‘nieuwe normaal’. In alle fases van de lockdown bleven onze spreekuren gelukkig open, zij het vaak digitaal en/of telefonisch. De groepsactiviteiten gingen waar mogelijk in een online versie door, voor een aantal activiteiten was online echter geen optie. Bij de tweede lockdown merkten we dat het aantal aanmeldingen afnam. Wat hiervan de reden is hebben wij nog niet scherp in beeld.
Door de coronamaatregelen werd de creativiteit van alle mensen betrokken bij ons steunpunt geprikkeld. Dat leidde tot nieuwe, waardevolle digitale activiteiten waarmee we cliënten konden helpen om zich in deze tijd staande te houden. Zo ontwikkelden we de digitale cursus Eenzaamheid en Veerkracht, gericht op het omgaan met eenzaamheid en het stimuleren van de veerkracht. Een digitale huiskamer waar iedereen welkom was, werd in allerijl geïmplementeerd. Troostkaartjes werden getekend en verstuurd naar alle cliënten. Het Digitaal Herstelverhaal functioneerde als vanouds en vormde zo een rots in de branding. Ook de Crisiskaart en Hulpkaart waren in 2020 van grote waarde, de cliënt hield zo zelf de regie waarna er adequater hulp geboden kon worden.
In 2020 namen we afscheid van Huub Beijers, die met welverdiend pensioen ging. Dit luidde ook een tijdperk in met nieuwe interne ontwikkelingen, die in 2021 meer handen en voeten zullen krijgen. We zetten nog meer in op samenwerking en op het flexibel in kunnen spelen op actuele ontwikkelingen. We continueren onze voortdurende aandacht voor mensen met psychosociale kwetsbaarheid en geven een stem aan de mens die soms verzuipt in het systeem.
In dit verslag geven we u een impressie van de activiteiten en resultaten van het Steun- en Informatiepunt GGZ in 2020. Ik wens u veel leesplezier.
Het is onze maatschappelijke opdracht om de veerkracht en de zelfregie van kwetsbare inwoners met psychische problemen en/of migratieachtergrond te ondersteunen. Voor mij betekent dat “vanzelfsprekend doen wat goed is, ruimte maken en kansen creëren, met elkaar en voor elkaar!”
Dineke Smit, directeur sinds 1 september 2020
