6.
De uitdagingen

Gekscherend zeggen wij vaak dat wij onszelf met genoegen willen opheffen, mits de wijze waarop zorg en ondersteuning wordt geboden voldoende recht doet aan de verschillen tussen mensen op basis van gelijkwaardigheid! Tot die tijd zijn wij actief en bewegen wij mee met actuele omstandigheden en sociaal-maatschappelijke vraagstukken. Voor ons is het elk jaar opnieuw een uitdaging om te doen wat nodig is, te laten wat anderen kunnen oppakken en dat alles binnen onze financiële middelen en personele mogelijkheden.

De uitdagingen

Wat doen wij nu precies?!
Wij bevinden ons op het snijvlak tussen sociaal domein, de ggz en de informele zorg. We opereren in het gebied tussen psychische klachten, sociaal-maatschappelijke vraagstukken en uitdagingen gerelateerd aan migratie uit onveilige landen. We bieden individuele ondersteuning bij zeer complexe casussen waarbij er problemen zijn op meerdere levensgebieden en er vaak meer dan vijf stakeholders betrokken zijn. We geven cursussen en trainingen gericht op ervaringsdeskundigheid en het versterken van de zelfregie en geven voorlichting om psychische en psycho-sociale problemen laagdrempelig bespreekbaar te maken. In de netwerksamenleving werken we veel en graag met collega organisaties samen en bij alles wat we doen kijken we of wij het financieel kunnen bolwerken. Wij houden goed zicht op wat er om ons heen gebeurt, we willen niet iets doen wat een ander al doet. Met andere woorden wat nu doen is al een uitdaging op zichzelf! Toch zijn we gezamenlijk een proces aangegaan om hetgeen wij doen aan te scherpen, bereidheid te ontwikkelingen tot veranderen en loslaten, en samen ervaren hoe fijn het is wanneer wat we doen helder op papier komt.

Hoe doen wij wat we doen?

Voor ons is het helder: wij werken op diversiteitsensitieve wijze aan zelfregie en herstel in een complex ingerichte samenleving met hoge prestatie normen voor haar burgers. We voelen ons thuis bij de Presentietheorie, Positieve Gezondheid en Open Dialoque. Wij maken ons sterk voor kansengelijkheid en sociale inclusie en vinden dat organisaties zoals de onze een goede afspiegeling zou moeten zijn van de samenleving. Onze werkwijze is echter nog te veel impliciet en te weinig methodisch uitgewerkt en daardoor nog beperkt overdraagbaar. Expliciet maken van wat wij al jaren impliciet doen kost tijd en geld. Hiervoor hebben wij een subsidie aanvraag gedaan bij Herstel Dichtbij van het Oranje Fonds en Mind (zie hoofdstuk erkenning).

Hoe vinden wij een meer structurele bekostiging?

De activiteiten van zelfregie en herstelcentra in Nederland hebben echter geen structurele bekostigingstitel. Hoewel er in toenemende mate een verschuiving plaatsvindt van ggz naar sociaal domein, blijft een structurele positie in de keten uit. Dat is vreemd. Het doolhof aan subsidieregels blijft ingewikkeld om te overzien en aanvraagprocedures zijn arbeidsintensief met een relatief laag slagingspercentage.

Wij zijn dan ook erg blij dat in 2021 de Nederlandse Vereniging voor Zelfregie en Herstel is opgericht. Steunpunt ggz was één van de medeoprichters. De NVZH streeft naar een structurele positie van Zelfregie en Herstel Initiatieven in de zorgketen voor mensen met een psychische kwetsbaarheid.
Website: www.nvzh.nl